Wielbicielom Lema proponuję przeczytanie utworu Dukaja dołączonego do najnowszego wydania "Doskonałej Próżni" - spodoba się Wam!

Uprzedzałem Was, Adi, że powieści Dukaja nie należą do łatwych. Może powinienem był powiedzieć też, że "Perfekcyjna Niedoskonałość" to najtrudniejszy, a co może nawet ważniejsze, nie dokończony utwór Dukaja - to jest pierwszy tom trójksięgu, bez kolejnych 2 tomów.
Proponowałem (co prawda Merthenowi) rozpoczęcie od opowiadań, a następnie przeczytanie "Czarnych Oceanów", jako powieści najbardziej konwencjonalnej spośród jego dorobku. Jeśli ktoś lubi filozofię i stosunkowo szybko czyta (na tyle żeby nie zapomnieć tego co przeczytał zanim skończy ) to może też zacząć od "Lodu". Jeśli ktoś preferuje krótką powieść to na początek może być "Córka Łupieżcy".
"Perfekcyjna Niedoskonałość" to powieść raczej dla tych, którzy styl Dukaja już poznali i są przygotowani na takie eksperymenty jak np. stworzenie nowego rodzaju gramatycznego dla opisu istoty postludzkiej. Dodatkowo (może nieco zdradzę) Dukaj opisuje w nim Świat za kilka wieków, świat tak obcy, że musiał się uciec do pewnego wybiegu, aby był w ogóle zrozumiały dla czytelnika (co nie znaczy, że jest łatwo zrozumiały). Nigdzie nie znalazłem (a przeczytałem morze SF) tak dogłębnie przemyślanego świata po rewolucji nanotechnologicznej, do której on dodaje jeszcze AI-technologiczną i metafizyczną (tak, metafizyczną - to trzeba przeczytać...) Ja osobiście jestem zafascynowany wizją, którą tam przedstawił i z niecierpliwością czekam na następne tomy.

[Edited by PAwleus on Sept 29, 2009 at 17:49]